June 13, 2020
Σε γενική χρήση, τα βότανα είναι φυτά με αλμυρές ή αρωματικές ιδιότητες που χρησιμοποιούνται για γεύση και γαρνιτούρες τροφίμων, για ιατρικούς σκοπούς ή για αρώματα. Εξαιρουμένων των λαχανικών και άλλων φυτών που καταναλώνονται για μακροθρεπτικά συστατικά.
Τα βότανα χρησιμοποιήθηκαν στην προϊστορική ιατρική. Από το 5000 π.Χ., στοιχεία ότι οι Σουμέριοι χρησιμοποιούσαν βότανα στην ιατρική ήταν εγγεγραμμένες σε σφηνοειδή. Το 162 μ.Χ., ο γιατρός Galen ήταν γνωστός για τη δημιουργία περίπλοκων φυτικών φαρμάκων που περιείχαν έως και 100 συστατικά.
Η ιατρική χρήση βοτάνων σε δυτικούς πολιτισμούς έχει τις ρίζες της στο ιπποκρατικό (ελληνικό) στοιχειακό σύστημα επούλωσης, βασισμένο σε μια τεταρτοτακτική στοιχειακή θεραπευτική μεταφορά.
Βασιλικός:
Οι ερευνητικές μελέτες του αιθέριου ελαίου έδειξαν αντιμυκητιακές και εντομοαπωθητικές ιδιότητες, συμπεριλαμβανομένης πιθανής τοξικότητας στα κουνούπια. Ο βασιλικός έχει θρησκευτική σημασία στην Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία, όπου χρησιμοποιείται για τον αγιασμό.
Δάφνη (Bay Leaf):
Στη φυτική ιατρική, τα υδατικά εκχυλίσματα δάφνης έχουν χρησιμοποιηθεί ως στυπτικό και διάλυμα για ανοιχτές πληγές. Χρησιμοποιείται επίσης στη θεραπεία μασάζ και την αρωματοθεραπεία.
Χαμομήλι:
Το τσάι χαμομηλιού είναι μια φυτική έγχυση από αποξηραμένα λουλούδια και ζεστό νερό. Δύο τύποι χαμομηλιού είναι που χρησιμοποιούνται, είναι το γερμανικό χαμομήλι (Matricaria recutita) και το ρωμαϊκό χαμομήλι (Chamaemelum nobile). Το χαμομήλι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αρωματικός παράγοντας σε τρόφιμα και ποτά, στοματικό διάλυμα, σαπούνια ή καλλυντικά. Όπως και χρησιμοποιείται ως φυτικό προϊόν, όπως στο τσάι ή ως τοπική κρέμα δέρματος, το χαμομήλι δεν είναι πιθανό να έχει σημαντικές επιπτώσεις στην υγεία ή σοβαρές παρενέργειες.
Σιδερίτης ή τσάι βουνού:
Στα ελληνικά το "sideritis" μπορεί να μεταφραστεί κυριολεκτικά ως "αυτός που είναι φτιαγμένος από σίδηρο". Το τσάι του βουνού ήταν γνωστό στους αρχαίους Έλληνες, συγκεκριμένα στον Πεντάνιο Διοσκουρίδη και στον Θεόφραστο. Στην αρχαιότητα, η «σιδερίτιδα» ήταν μια γενική αναφορά για φυτά ικανά να θεραπεύσουν πληγές που προκαλούνται από σιδερένια όπλα κατά τη διάρκεια μάχης. Ωστόσο, άλλοι υποστηρίζουν ότι το όνομα προέρχεται από το σχήμα του σέπαλου, που μοιάζει με την άκρη από το δόρυ. Το σιδηρόχορτο χρησιμοποιείται παραδοσιακά για την ενίσχυση της πέψης, την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος και την καταστολή του κοινού κρυολογήματος, της γρίπης και άλλων ιών, αλλεργίες και δύσπνοια, συμφόρηση κόλπων, ακόμη και για πόνο και ήπιο άγχος.
Μαντζουράνα:
Η μαντζουράνα είναι γηγενής στην Κύπρο και τη νότια Τουρκία, και ήταν γνωστή στους Έλληνες και τους Ρωμαίους ως σύμβολο της ευτυχίας. Η μαντζουράνα χρησιμοποιείται για καρυκεύματα σούπες, στιφάδο, σάλτσες, σάλτσες και τσάι από βότανα.
Ρίγανη:
Τα αποξηραμένα και αλεσμένα φύλλα χρησιμοποιούνται πιο συχνά στην Ελλάδα για να προσθέσουν γεύση στην ελληνική σαλάτα και συνήθως προστίθενται στη σάλτσα λεμονιού-ελαιόλαδου που συνοδεύει ψάρια ή ψητά κρέατος και κατσαρόλες.
